Hún tínir í sarpinn sætabrauð
Soltin hímandi mús
Manninum hita og hlýju bauð
Hinsta híbýlið þetta hús
Hún eimir út um vindaugað
Í uppsölum sést glóð
Systirin sem synd laug að
Sést nú glóa rjóð
Yfirýtar opna flöskuna
Úr henni drýpur blóð
Sumir skrifa í öskuna
Öll sín bestu ljóð
Hann sá ætíð hið ósanna
Ást hans varð að þrá
Fáir njóta eldanna
Sem fyrstir kveikja þá